اولین پست

برخلاف بقیه ی دوستان که از پرشین بلاگ و بلاگفا به بلاگ اسکای کوچ کردند من از ووردپرس مجبور شدم کوچ کنم!دلیل آن هم فیلترینگ ووردپرس توسط حضرات ارزشی بود!

حس کسی را دارم که تا دیروز در حالی که سیگار برگی گوشه لب داشت اوقات فراغت خود را به قدم زدن در محله مونتمارتر و خیابان مونتاین میگذراند و وقتی از سیگار و سالن مد و تیپ های رنگ و وارنگ خسته میشد، به هرشکل خودش را به کافه فلور  میرساند وبا یک قهوه ی تلخ از خودش پذیرایی میکرد و بعد در افکارش غرق میشد ومنتظر میماند فرشته ی نجاتی از آسمان این شهر نازل شود و وی را از دریای طوفانی افکار پوچ و توخالی اش نجات دهد،وی را به ساحل آرامش برساند و بعد لب هایش را بر روی لبان خیس مرد خسته ی داستان ما بگذارد و نفسش را در کالبد نحیف مردک بدمد،دست خوش تراشش را بر روی قلب از کارافتاده مرد بگذارد و با فشاری، جوشش خون در قلب سرد مرد را احساس کند.

اما امروز تبعید شده ام به کوچه پس کوچه های کابل!هرلحظه انتظار دارم یک نفر بیاید وخفتم کند،بیم آن دارم حمله ای انتحاری من را پودر کند و بازگرداندم به خاک،به تین، به لجن یا هرچه اسمش را شما بگذارید و خدا میداند قراراست فردا در کالبد کدام از خدا بی خبری حلول کنم و بگذریم!

به هرحال رسم نمک خوردن و نمکدان شکستن را نمیتوانم بجا بیاورم(نه اینکه تا الان به جا نیاوردم!)!و از مدیران بلاگ اسکای به خاطر فرصتی که برای نوشتن به من دادند تشکر میکنم.

ولی حیف شد! دلم برای پاریس،برای سیگار برگم،برای دختران لوند، برای کافه فلور و....تنگ شده است.